Λόγω Τιμής...

αν κάτι βρίσκω ενδιαφέρον στις καλοκαιρίνες επαναλήψεις των καναλιών είναι ότι μας θυμίζουν σειρές που αγαπήσαμε σε εποχές που ελληνική τηλεόραση ήταν λίγο διαφορετική από ότι βλέπουμε σήμερα...

από απόψε το βράδυ το μέγκα θα δείχνει το "λόγω τίμης".
με ταξιδεύει σχεδόν δώδεκα χρόνια πριν... ευχάριστα μελαγχολικό ταξίδι.
στο παρελθόν, σε στιγμές που σημάδεψαν την εφηβεία, τα μαθητικά και στην συνέχεια τα φοιτητικά χρόνια.

με μουσική που ακόμη και σήμερα με συγκινεί και με ακολουθεί στα βήματα μου.
κινηματογραφική σκηνοθεσία, γνήσιες ωραίες ερμηνίες από πρωτοεμφανιζόμενους τότε ηθοποιούς, σκηνές, στιγμές και ατάκες που έμειναν μέχρι σήμερα στην τηλεοπτική ιστορία.

ίσως και να υπερβάλω μα με τα μάτια του τότε η σειρά ήταν η αγαπημένη κυρίως γιατί ετοιμαζόμουν να ζήσω τα φοιτητικά χρόνια... κάπως έτσι τα φανταζόμουν.
και τα ακολούθησε...

εγώ από απόψε βρήκα τι θα βλέπω λίγο πριν κοιμηθώ.
για όσους δεν το είχαν παρακολούθησει τότε ας κάνουν μια προσπάθεια να την δουν τώρα.

να είστε όλοι καλά!
καλό σας βράδυ!



"Λόγω τιμής
Tηλεοπτική σειρά "Λόγω Τιμής" MEGA 1996-97 Με τους Άλκη Κούρκουλο, Βίκυ Βολιώτη, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Χριστίνα Αλεξανιάν, Δημήτρη Αλεξανδρή, Γιώργο Πυρπασόπουλο, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Σούλα Αθανασιάδου, Δημήτρης Καμπερίδης, Βαγγέλης Λιοδάκης, Γιώργος Κύρτσης Φιλική συμμετοχή Άννα Βαγενά, Ντίνος Καρύδης, Γιώργος Σαμπάνης, Δημήτρης Γιαννόπουλος, Κάκια Ιγερινού, Γιώργος Κοτανίδης ΣΕΝΑΡΙΟ: Μιρέλλα Παπαοικονόμου ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λάμπης Ζαρουτιάδης ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: Αντώνης Δαγκλίδης ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Λευτέρης Παυλόπουλος ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Μιχάλης Δασκαλάκης – Δημήτρης Τζιτζικάκης ΗΧΟΛΗΨΙΑ: Πάνος Κουράτος ΜΟΝΤΑΖ: Γιάννης Τσιτσόπουλος ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΑΝΩΣΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Δημήτρης Παπαδημητρίου ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ο Γεράσιμος Ανδρεάτος "

λόγω τιμής.....δεν βαριέμαι εύκολα!
εικόνες, ήχους, ανθρώπους, στιγμές που με κάνουν να περνώ καλά και να αισθάνομαι όμορφα, να ονειρεύομαι, να χαμογελώ, να αγαπώ, να ταξιδεύω!

Παράξενη Βροχή...

Από τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού... 39 έδειξε νωρίς το απόγευμα το θερμόμετρο του αυτοκινήτου.
αργά το απόγευμα όμως το σκηνικό άλλαξε...
τα πρώτα σημάδια ήταν τα πυκνά σύννεφα που περικύκλωσαν την πόλη.
αστραπές και κεραυνοί ακολούθησαν φτιάχνοντας ένα μαγευτικό σκηνικό...που τρόμαζε την πόλη με τους βροντερούς του ήχους.



η νύχτα στιγμιαία γινόταν μέρα και φαινόταν ως πρόκληση σε άγωνα ταχύτητας να προλάβεις να αποθανατίσεις την στιγμή που το φως του κεραυνού έσκιζε τον ουρανό στα δύο.



η πόλη γέμισε με φωτογράφους, επίδοξους κυνηγούς της καταιγίδας...



το μπλακ αουτ δεν άργησε να βυθίσει τό μεγαλύτερο μέρος της πόλης στο σκοτάδι και να μετατρέψει για λίγο την πόλη σε ένα υπαίθριο σκηνικό ταινίας βγαλμένης από κινηματογραφικό θρίλερ. οι βροντές έδιναν το έναυσμα, η καταρακτώδης βροχή ακολουθούσε στον χορό και οι ήχοι των σειρήνων της πυροσβεστικής μπλεκόταν με αυτούς των συναργεμών.
άνθρωποι στους δρόμους ψάχνοντας την ευκαρία να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο. άλλοι "εγκλωβισμένοι" στο ασανσέρ της πολυκατοικίας και άλλοι στην κίνηση των χωρίς σηματοδότες δρόμων. οι πιο ρομαντικοί άναψαν ένα κεράκι κι έβαλαν στο κινητό να ακούσουν μουσική ενώ άλλοι επέλεξαν να πιούν ένα ποτάκι στο μπαλκόνι υπό τα φωτορυθμικά των αστραπών.
ωραία νύχτα για να χορέψουν τα "ποντίκια"...



.....στην προκειμένη περίπτωση ένα βάτραχος βρήκει την ευκαιρία να ξεπορτίσει...
περιμένοντας την πριγκιπέσα του παραμυθιού που θα τον μετατρέψει και πάλι σε πρίγκηπα!



τι νύχτα κι αυτή.
(χωρίς ηλεκτρικό και τηλεόραση, ευκαιρία για να αυξηθεί ο πληθυσμός μας, όπως ευστοχα χαριτολογούσαν στο ραδιόφωνο!)
υπό τους ήχους της βροχής και των βροντών που ακόμη συνεχίζουν καλό ξημέρωμα σε όλους σας...
είναι παράξενες αυτές οι καλοκαιρινές μπόρες!

ΚαλοΚαίριασε...

...και με χτύπησε η ζέστη.

μνήμη: η ικανότητα του εγκεφάλου να θυμάται, να συγκρατεί πληροφορίες και να τις ανακαλεί όποτε είναι αναγκαίο.

εικόνες.
ήχοι.
μας συντροφεύουν.
μας σημαδεύουν.

γεννιόμαστε. με μάτια κλειστά.
πεθαίνουμε. με μάτια κλειστά.
στο ενδιάμεσο βλέπουμε.
όσα θα πάρουμε μαζί μας.
όσα μας περίμεναν τόσα χρόνια.
εικόνες.
γεμάτες φως.
χρώματα.
μα πιο έντονες είναι οι εικόνες της φαντασίας μας.
όταν κλείσουμε τα μάτια ακούγωντας εκείνους τους ήχους που μας ταξιδεύουν.
ή όταν ονειρευτούμε στην σιωπή της νύχτας.

ακούμε.
τις φωνές των άλλων.
τους ήχους της φύσης.
των ζώων.
των ανθρώπων.
της σιωπής.
μα πιο εκκωφαντικός από όλους πρέπει να είναι αυτός ο τελευταίος.
ίσως όταν τον συντροφεύει και μια εικόνα.

ακούσαμε πολλά, για χρόνια.
παρακολουθήσαμε κι άλλα τόσα.
κι όμως κάθε εικόνα ήταν διαφορετική.
κάθε ήχος μοναδικός.
επηρεασμένα από το συναίσθημα, την αίσθηση, το άρωμα, τη γεύση, το άγγιγμα της στιγμής.

μα πόσα μας έμειναν;
πόσα δεν ξεχάσαμε;
κι όταν προσπαθήσαμε να φέρουμε τον νου πίσω κάτι χάναμε στην προσπάθεια.
η μαγεία της στιγμής είναι πάντα μοναδική.
αν την αφήσουμε να φύγει χωρίς να την φυλακίσουμε μέσα μας, την χάσαμε για πάντα.
κι όμως έρχονται φορές που σαν να άνοιξε μια χαραμάδα στον χρόνο και είκονες, ήχοι, αρώματα, γεύσεις, από το παρελθόν μας αγκαλιάζουν και μας ταξιδεύουν.

στην προσπάθεια να αποτυπώσουμε εικόνες, σύμμαχός μας είναι η φωτογραφία.
στην αντίστοιχη απόπειρα να φυλακίσουμε τους ήχους την λύση μας τη δίνει η μουσική.

η μεγάλη πληγή των νεο-κατοίκων αυτού του κόσμου είναι η κοντή μας μνήμη.
αλλά τα μέσα για να μην ξεχνάμε πλέον τα έχουμε.
οι δικαιολογίες είναι ανύπαρκτες...
το παρακάτω είναι αφιερωμένο σε όλους μας.
πατώντας παύση στο deep fear που ακούμε δίπλα, ας προσπαθήσουμε να το ακούσουμε, προσεχτικά, κι ας διαβάσουμε και μια και δις τους στίχους, που μας έρχονται από το παρελθόν, μα που είναι τόσο επίκαιροι...



Καλό καλοκαίρι σε όλους μας.
εποχή που προσφέρεται για να φορτώσουμε μπαταρίες.
να γεμίσουμε την μνήμη με εικόνες και ήχους. με νέες αναμνήσεις για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
και για να έρθουν αυτά τα χρόνια ας μην ξεχνάμε πως χρειαζεται να προσπαθούμε για καλύτερη ποιότητα ζωής. της δικής μας και των άλλων.
γι αυτό για το τελείωμα ας θυμόμαστε πως σε ένα μήνα καλούμαστε να το ...σβήσουμε οριστικά.

η αντικαπνιστική εκστρατεία είναι υπόθεση όλων μας!