Δεν ασχολούμαι συχνά με τους κυρίους με τις γραβάτες... άλλωστε ούτε αυτοί ασχολούνται με εμάς... πόσο μάλιστα τώρα που δεν έχουμε καν εκλογές σύντομα.
Δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη την κορυφαία κατ' εμέ δήλωση πολιτικού τα τελευταία χρόνια...
Αναφέρομαι στην δήλωση του βουλευτή της κυβερνητικής παράταξης κ. Γιάννη Λαμπρόπουλου
(http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=924507&lngDtrID=244).
Μάλλον δήλωση αυθόρμητη, που όμως κρύβει την ουσία της νοοτροπίας των Ελλήνων κυβερνόντων τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο πάνσοφος λαός το έχει γλαφυρά περιγράψει..."έδω ο κόσμος καίγεται και το m0uni χτενίζεται!"
Αυτό ακριβώς κάνουν και οι πολιτίκοι μας. Δεξιώνονται, δειπνούν, τρώνε και πίνουν, στην υγειά των κοροίδων (*όλων ημών) ενώ ο λαός σηκώνει τον προσωπικό του σταυρό, αλλά και τα βάρη της "εθνικής οικονομίας" και κρατικής μεγαλομανίας και καλοζωΐας.
Ο κ. Λαμπρόπουλος είχε την ευσυνειδησία -θέλω να πίστευω πως αυτό κρύβεται πίσω από την κίνηση του- να μην παραβρεθεί στο περιβόητο πρωθυπουργικό δείπνο και να δηλώσει πως θα προτιμούσε τα χρήματα του κόστους των υπουργικών και βουλευτικών μεζέδων να διατίθενται στα ορφανά του εργατικού ατυχήματος του Περάματος.
Και για σκεφτείτε για πόσα χρήματα μίλαμε...
Και να ήταν τα μόνα που κατασπαταλούνται, δεν θα ξεχάσω το προ ενός μηνός καλοκαιρινό παρτάκι του υπουργού τουρισμού με αιθέριες υπάρξεις, σαμπάνια και χαβιάρι, που φωτογράφιες του δημοσιευθηκαν στον τύπο και δεν έκρυβαν καθόλου την χλιδή που το χαρακτήρισε...
Οι κύριοι και κυρίες βουλευτού βέβαια σιγά μην σκάσουν και μην συγκινηθούν για κάποια άγνωστα ορφανά μιας άτυχης στιγμής.... Τζάμπα θα πήγαινε το νέο συνολάκι και το ασορτί παπουτσάκι που πήρανε για την περίσταση? Και βέβαια τα χαμόγελα, τα πειράγματα, τα ανέκδοτα έδιναν και έπαιρναν, όλα σε κλίμα σεμνότητας και ταπείνοτητας, και όλοι βαθύτατα συγκλωνισμένοι και επηρεασμένοι απο το ατύχημα αλλά και τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία.
Ήρθαν σε δύσκολη θέση όλοι τους, φάνηκε από το μουδιασμα των σημερινών δηλώσεων μερικών από αυτών (πχ κος Ζαγοτίτης, κα Παπακώστα), οι όποιοι ανεπιτυχώς προσπάθησαν να συμμάζεψουν τα ασυμμάζευτα και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα οι ίδοι, ακόμη χειρότερα και από το να σιωπούσαν απλώς...
Άλλα είναι τόσο το θράσος τους και η ματαιοδοξία τους που δεν τόλμησαν να ψελλίσουν ένα σεμνό και ταπεινό συγγνώμη...ίσως να ήταν και λάθος...
Να τους Χαιρόμαστε!
και ας σκεφόμαστε πιο ώριμα τι θα ρίξουμε όταν φτάνουμε μπροστά στην κάλπη, αυτή είναι το όπλο μας...
(Από πλευράς μου απλώς ένα εύγε στον βουλευτή..)
