Για την Αμαλία....

Ας μην μείνει μόνο αυτή η μέρα...
Ας μην ξεχάσουμε...
Είναι όμορφη η μέρα όταν ανακαλύπτεις πως είμαστε πολλοί...
Το λιθαράκι που θα βάλουμε όλοι ας... γκρεμίσει το τείχος της αναξιοκρατείας της λαμογιάς και της αναξιοπιστίας.

http://giatinamalia-blog.blogspot.com/



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Είναι όμορφα.....

.....Να λες καλό μήνα με χαμόγελο και Αισιοδοξία.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Αργία ή Απεργία;

Όπως κ αν το βλέπει ο καθέμας μας είναι μια ευκαιρία για να συναντήσουμε φίλους, να εκδράμουμε στην πλούσια ελληνική φύση, να φάμε και να πιούμε.
Όχι οτι οι Έλληνες δυσκολευόμαστε ιδιαίτερα να "στήσουμε" κάποιο γλέντι...το κάνουμε και χωρίς ιδιαίτερο λόγο...
Αφορμές βρίσκουμε!

Καλά να περάσουμε!

Είναι Όμορφα....

Να ξυπνάς το πρωί και....
να κοιτάς τον ήλιο.... στο χαμόγελο ενός ανθρώπου,
να κολυμπάς στον βυθό... των ματυών του,
να ταξιδεύεις στα όνειρα... που κάνατε μαζί.... ή και μόνος σου....
να πετάς ψηλά.... Μαζί του...

"Οτι αγαπώ....
είναι η ζωή που 'χουμε ζήσει μαζί
κ ας μην θυμάσαι τώρα τίποτα εσύ
δεν θα ξεχάσω εγώ.

Οτι ζητώ....
είναι κρυμμένο σ'οτι πήρες μαζί
μα όσα παράτησες κοντά μου εσύ
δεν θα πειράξω εγώ.

Και θα μαι εδώ,
με ένα παράπονο που πάει μακρυά,
και κουβαλάει τη δική μου σκιά
μες στο δικό σου βυθό...

και θα μαι εδώ,
γεμάτος όνειρα, γεμάτος φιλιά,
να περιμένω μια δική σου αγγαλιά,
για λίγο να αναστηθώ,

μες στο δικό σου βυθό.

Οτι μισώ....
είναι οτι αφήσαμε στη μέση μαζί
αυτά που έσβησες απότομα εσύ
και τα προσέχω εγω

Οτι κοιτώ....
θυμίζει όσα έχουμε κάνει μαζί,
και άλλα τόσα που θα κάνεις εσύ
χωρίς να μάθω εγώ....... "

Θάνος Παπανικολάου
'Σαν μια σκιά'

Τι σημαίνει Όμορφη μέρα...;

Τα συστατικά μιας όμορφης μέρας... είναι τα πιο απλά πράγματα που μπορεί κάποιος να σκεφτεί.
Ήλιος ...ή βροχή.
Βουνό ....ή θάλασσα.
Πόλη ....ή χωριό.
Καφεδάκι ...ή ποτάκι.
Καλή παρέα .... (ή παρέα την μοναξια?)

Ώρα 16:49.
Η ζέστη αισθητή.
Οι δρόμοι της πόλης άδειοι.
Απογευματινό καφεδάκι στην πλατεία Αριστοτέλους.
Με παρέα έναν καλό φίλο.
Λίγος κόσμος περπατάει στους πεζοδρόμους, μετά το μεσημεριανό τραπέζι.
Να φιλοσοφείς... και να συζητάς για την "επικινδυνότητα" των περιστεριών που πετάνε από πάνω σου.

Ώρα 20:14.
Ο ήλιος χάνεται πίσω από τα βουνά.
Η παρέα έχει μεγαλώσει...
Σχεδόν όλη η πόλη έχει βγει στους δρόμους.
Τα τραπεζάκια γύρω είναι γεμάτα από κόσμο.
Πίνεις ήδη το δεύτερο κρασάκι.
Τίποτα δεν σε νοιάζει... Κι ας αλλάζουν όλα γύρω σου.


Η ζωή είναι απλή για να είναι θλιβερή.
Ας την κάνουμε Χαρούμενη!

Θύματα Ειρήνης....

'Θύματα Ειρήνης, σε μια εποχή που τα χουμε όλα και δεν έχουμε τίποτα.
Ματαιοδοξία και απαισιοδοξία για τις μέρες που έρχονται,ψάχνεις να βρεις την λύση και πέφτεις σε αδιέξοδο.

Πατάς το γκάζι και φεύγεις.

Φεύγεις για να ξεφύγεις από την φυλακή που σ' έχουν κλείσει, για να γλιτώσεις από τον ζυγό που περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες σου.
Σ' έναν κόσμο που τον έχουν φτιάξει ερήμην σου, στα μέτρα τους έχεις απαιτήσεις για κάτι καλύτερο.

Πατάς το γκάζι και φεύγεις.

Φεύγεις για ταξίδι μακρινό, χωρίς γυρισμό,
Το αν πας κάπου καλύτερα δεν το ξέρει κανείς
Δεν ξέρουμε καν αν ήταν επιλογή σουή ήταν κάποιο τραγικό λάθος των άλλων.
Είναι ένας ακήρυχτος πόλεμος, εν καιρώ ειρήνης,
πόλεμος χωρίς νικητές, μόνο με αθώα θύματα.
θύματα ειρήνης που έφυγαν άδικα,που πλήρωσαν την τρέλα τους για αίσθηση ελευθερίας.

Πατάς το γκάζι και πετάς.

Ελεύθερο πούλι μεταναστεύεις για μέρη πιο ζεστά, πιο φιλόξενα,για μέρη που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει πάει και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει μολύνει.

Πατάς το γκάζι και φεύγεις.

Κι αφήνεις πίσω ένα δάκρυ να κυλήσει,
Ο Ουρανός σκοτείνιασε,
τα πάντα γύρω μαύρισαν.
Κι ακούς το αντίο.'


Σκοτωνόμαστε σε έναν ακύρηχτο πόλεμο.
Στον πόλεμο της ασφάλτου.
Οδηγώντας στους ελληνικούς δρόμους συμπεραίνω πως πρέπει να κάνω το σταυρό μου κάθε πρωί που φεύγω από το σπίτι και το βράδυ που γυρνώ και είμαι καλά.

Ως πότε......

Εθνικό μας Σπορ...

....Η Καφρίλα

Κάφροι όλης της χώρας ενωθείτε.
Στα χώματα που γεννήθηκε ο δυτικός πολιτισμός (όπως μας αρέσει πολύ συχνά να λέμε), στην γενέτειρα του Ολυμπισμού, τις τελευταίες μέρες ζούμε όλη τη μεγαλειότητα των ΝεοΕλλήνων!
Να μας χαιρόμαστε.
Από τους Εθνοπατέρες ως και τον πιο απλό Έλληνα αποδεικνύουμε την ποιότητα μας, την παιδεία μας και τα πιο θετικά μας στοιχεία.

Διαφθορά. Αναρχία. Χουλιγκανισμός.

Κανείς δεν ακούει, κανείς δεν δραστηροποιείται.
Καθόμαστε όλοι μπροστά στους δέκτες της τηλεόρασης και απολαμβάνουμε τους δημοσιογράφους να παπαγαλίζουν και τις εικόνες τρομοκρατίας να μας αφήνουν παγερά αδιάφορους...αφού είναι μακρυά από μας.
Οι έχοντες της εξουσία στα χέρια από την άλλη σχεδίαζουν επί χάρτου μέσα στα ασφαλή γραφεία τους τα μέτρα που ΘΑ ληφθούν...και βέβαια την επόμενη ημερίδα για την βία στα γήπεδα και το μενού την δεξίωσης που θα ακολουθήσει...

Δυστυχώς ένας νέος άνθρωπος έφυγε στην μάχη των Ανόητων.
Το θέμα και δικαιολογημένα θεωρήθηκε Πρώτο.
Τα υπόλοιπα...ξεχάστηκαν.
Μέτρα προαναγγέλθηκαν.
Τηλεοπτικές ώρες συζητήσεων καταναλώνονται.
Το αύριο το ξέρουμε όλοι.
Το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Και του χρόνου... Αυτοκάθαρση.

Φταίμε ΟΛΟΙ.

Είναι πολλά τα λεφτά....

Ο Γιάννης πρώτη φορά βρισκόταν στην μεγάλη πόλη.
Μέτα το προχθεσινό του ατύχημα τον έπεισαν τελικά οι δικοί του να αγοράσει επιτέλους ένα κινητό. "Για να σε προσφέρει ασφάλεια και να είμαστε κ εμείς ήσυχοι"...
Αυτό είναι μια αφορμή για να αγοράσει κάποιος κινητό τηλέφωνο...

Και το παρακάτω είναι βγαλμένο μάλλον απο τα πιο τρελλά μου όνειρα:
Στην είσοδο του καταστήματος υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας διαβάζω αναρτημένη μια πινακίδα:
"Απαγορεύεται η χρήση κινητών σε άτομα κάτω των 17"

Πώς σας φαίνεται σαν μήνυμα;
Μάλλον τρελλό...
Το ξέρω είναι υπερβολικό να φτάσουμε σ αυτό το σημείο.

Η κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα ξεκίνησε στη δεκαετία του 90 και μέσα σε λίγα χρόνια κατέκτησε τους Έλληνες...
Γίναμε τα θύματα σε εναν πόλεμο δισεκατομυρίων...
Τα έσοδα των εταιριών τεράστια... Αλλά τις επιπτώσεις σε εμάς ποιος τις σκέφτεται;

Επιπτώσεις στην τσέπη μας.

Πλέον στα πάγια έξοδα των ελληνικών οικογενειών έχουν μπει οι λογαριασμοί των κινητών, υπερδιπλάσιοι στο σύνολο τους από αυτούς της σταθερής τηλεφωνίας.

Ποιος να αντισταθεί στην επιροή της διαφήμισης;

Ομολογουμένως πανάκριβες κ πετυχημένες διαφημίσεις αυτές της Vodafone,της TIM, της Cosmote, της Q και των υπολοιπών "παιχτών"...
Αλλαγές προγραμμάτων, υπερκατανάλωση "δωρεάν" χρόνου, αποστολή εκατομμυρίων μηνυμάτων καθημερινά. Εγκλωβιστήκαμε στις "προσφορές". Αλλάζουμε κινήτο πιο σύντομα από κάθε άλλο Ευρωπαίο.

Επιπτώσεις στην υγείας μας,

οι πιο σημαντικές και οι πιο καλά "κρυμμένες".

Κανείς δεν λέει την αλήθεια... Γιατι πολύ απλά κι αυτή αγαρόζεται... Και εδώ είναι πολλά τα λεφτά!
Μικρά παιδιά με αγκαλιά ένα κινητό. Έγκλημα των γονιών που τους το δίνουν, της πολιτείας που δεν έλαβε μέτρα αλλά και των ειδικών που σωπαίνουν.
Οι περισσότεροι χρήστες κινητών που μιλάν αρκετές ώρες χώρις την χρήση 'handsfree' υποφέρουν στατιστικά από πονοκεφάλους, ζαλάδες και ναυτίες.
Τα αποτελέσματα ίσως φανούν σε αρκετά χρόνια, ελπίζω μόνο τότε να μην είναι αργά.

Το θέμα είναι ευαίσθητο και δύσκολο, θα μου πείτε ας το αφήσω καλυτερα...και δεν θα είχατε και άδικο.
Σκέφτομαι όμως πόσο καλύτερη ήταν η ζωή μου όταν δεν το είχα...
Αναγνωρίζω την χρησιμότητα του σε στιγμές έκτακτης ανάγκης, αλλά μόνο εκεί.
Κατα τα άλλα θα μπορούσε άνετα να παραμένει απενεργοποιήμενο στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου...

STOP

Καλώς Ορίσατε

Όμορφη μέρα...
Συννεφιασμένη μέρα...
Τα δάκρυα του ουρανού ποτίζουν τη διάθεση.
Ο ήλιος παίζει κρυφτό με τα σύννεφα.
Ο αργοπορημένος χειμώνας κλείνει την παράσταση.
23 Μαρτίου σήμερα... μια όμορφη μέρα... μια νέα αρχή...

Συνταξιδιώτες τα όνειρα.
Συντροφιά οι φίλοι.

Χάνομαι κάπου ανάμεσα στις σκέψεις...
Με ταξιδεύει μια μελωδία....
Καλημέρα....
Περάστε... Καλώς Ορίσατε...
Να Χαμογελάτε.... Πάντα!