Να ξυπνάς το πρωί και....
να κοιτάς τον ήλιο.... στο χαμόγελο ενός ανθρώπου,
να κολυμπάς στον βυθό... των ματυών του,
να ταξιδεύεις στα όνειρα... που κάνατε μαζί.... ή και μόνος σου....
να πετάς ψηλά.... Μαζί του...
"Οτι αγαπώ....
είναι η ζωή που 'χουμε ζήσει μαζί
κ ας μην θυμάσαι τώρα τίποτα εσύ
δεν θα ξεχάσω εγώ.
Οτι ζητώ....
είναι κρυμμένο σ'οτι πήρες μαζί
μα όσα παράτησες κοντά μου εσύ
δεν θα πειράξω εγώ.
Και θα μαι εδώ,
με ένα παράπονο που πάει μακρυά,
και κουβαλάει τη δική μου σκιά
μες στο δικό σου βυθό...
και θα μαι εδώ,
γεμάτος όνειρα, γεμάτος φιλιά,
να περιμένω μια δική σου αγγαλιά,
για λίγο να αναστηθώ,
μες στο δικό σου βυθό.
Οτι μισώ....
είναι οτι αφήσαμε στη μέση μαζί
αυτά που έσβησες απότομα εσύ
και τα προσέχω εγω
Οτι κοιτώ....
θυμίζει όσα έχουμε κάνει μαζί,
και άλλα τόσα που θα κάνεις εσύ
χωρίς να μάθω εγώ....... "
Θάνος Παπανικολάου
'Σαν μια σκιά'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου