Πόσο έχουμε απομακρυνθεί από τις συνήθειες μας, πόσο απάνθρωποι έχουμε γίνει...
Γιατί το καθημερινό κυνήγι για μια καλύτερη ζωή, για την πραγματοποίηση των ονείρων μας, το κέρδος περισσότερων χρημάτων, μας έχει οδηγήσει στην φυλακή της αδιαφορίας και της αποξένωσης. Έχουμε ξεχάσει να χαμογελάμε, να λέμε καλημέρα στον γείτονα, στον συνάδελφο, στον άγνωστο συνάνθρωπο που θα συναντήσουμε στο δρόμο.
Όλοι έχουμε στη μνήμη μας εικόνες από τα παιδικά μας χρόνια, εικόνες ανθρώπων χαμογελαστών, ανθρώπων που στα μάτυα τους κοιτούσες την ελπίδα, το ενδιαφέρον για τον διπλανό, έλεγαν καλημέρα, ξεκινούσαν την μέρα τους με περισσότερη αισιοδοξία.
Ας δοκιμάσουμε όλοι μας να επιστρέψουμε τουλάχιστον στις ρίζες μας, να λέμε μια καλημέρα, να ξυπνάμε με χαμόγελο.
Θα μας κάνει όλους καλό!
Εξτρατεία υπέρ της καλημέρας.... Όλοι μπορούμε να το κάνουμε!
Υ.Γ. Με χαρά έχω ανακαλύψει πως η σκέψη δεν είναι καινούρια αλλά τρέχει ήδη:
Συμμετέχω κ έγω.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου