Αν κάτι μ' αρέσει ακόμη σ αυτή τη χώρα είναι το οτι δεν χάνουμε την ευκαιρία για αυτό που λέμε "τσιπουράκι". Τα συστατικά απλά και πάντα πετυχημένα. Καλή διάθεση, νόστιμοι μεζέδες, γνήσιο τσίπουρο, μια γλυκιά βραδυά, βεράντα και καλή παρέα...και το αυτοσχέδιο "γλέντι" στήθηκε.
Τέτοιες στιγμές είναι που διαπιστώνουμε πως η μαγεία της ζωής κρύβεται στα απλά και καθημερίνα.
Λίγο το αλκοόλ, λίγο η μέθη της ανθρώπινης επικοινωνίας και τα τραγούδια-ενθύμιο της φοιτητικής ζωής, αποτελούν το καλύτερο δώρο για μια φθινοπωρινή βραδυά, ακριβώς πάνω στην αλλαγή της φύσης μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα.
Συνανατήσεις σαν την σημερινή με επιστρέφουν στα παλιά... μα και μου υπενθυμίζουν πόσο πολύ αλλάξαμε.
Τα χρόνια της αθωότητας και της ανεμελιάς έχουν περάσει ανεπιστρεπτί μα και οι ζωές μας έχουν πάρει τη στροφή προς τον επόμενο προορισμό.
Είναι όμορφο να ανταμώνεις τους παιδικούς φίλους, τα γκαρντάσια των παιδικών χρόνων, τα παντοτινά γκαρντάσια. Είναι όμορφο να αναπωλείς στιγμές των χρόνων που πέρασαν, των παιχνιδιών, της εφηβικής τρέλλας. Μα είναι και μελαγχολικό να διαπιστώνεις πόσο αλλάξαμε από τότε, πόσο πολύ μας επηρέασαν οι συνθήκες της σύγχρονης ζωής.
Γλυκιά μελαγχολία όμως...
Ταξίδι στο μέλλον τα όνειρα, αλλά με οδηγό "εκείνα τα χρόνια" το ταξίδι τελικά μπορεί να γίνει και πιο συναρπαστικό.
Θέλω να προχωρήσω....γυρνώντας στα παλιά.
Θέλω να αλλάξω...μα δεν θέλω να χάσω....τον εαυτό μου και τους άλλους.
Δεν θέλω να ξεχάσω....μα θέλω και να διαγράψω....τα λάθη κι ο,τι με πληγώνει.
Είναι πάντα ενδιαφέρον το ταξίδι για την Ιθάκη...είτε επιστρέφουμε είτε πρωτοπηγαίνουμε...
Καλά μας ταξίδια Γκαρντάσια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου