και ξανά είναι απλώς η αφορμή.
κι εμένα δεν μ αρέσει να θυμάμαι μόνο για μια μέρα.
αλλά μας δίνει την ευκαιρία να ταρακουνηθούμε όσοι αδιαφορούμε, όσοι ξεχνάμε, όσοι ίσως δεν γνωρίζουμε, όσα ποτέ δεν σκεφτήκαμε.
κι εγώ δεν είχα ποτέ σκεφτεί....
μέχρι εκείνη τη μέρα.
άσχημη μέρα.
ήταν άσχημες και οι προηγούμενες μέρες.
παιχνίδια της ζωής.
περίεργες συγκαιρίες.
στο τηλέφωνο δεν την άκουγα καλά.
"δεν είμαι και πολύ"
μου είπε
"έμαθες για τον ν.;"
"όχι"
"είχε ένα ατύχημα, ήταν 1 βδομάδα στην εντατική, λίγο καλύτερα τώρα, αλλά ακόμη τίποτα σίγουρο"
"θα περπατήσει;"
"δεν ξέρουμε ακόμη, ελπίζουμε"
δεν περπάτησε.
μα είναι σαν να περπατάς, 10 εγώ δεν θα προλάβαινα όσα κάνεις.
αντί να σου δίνουμε δύναμη, μας έδινες και μας δίνεις.
δεν το έβαλες κάτω.
μάθημα ζωής μας έδωσες.
η αφορμή να σκεφτώ, να προβληματιστώ.
άρχισα να βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι.
να χαμογελώ και να αισιοδοξώ.
να βλέπω την κάθε μέρα διαφορετικά.
και να προσέχω όσα πριν μου ήταν αδιάφορα.
όπως όλα αυτά τα παρκαρισμένα στις ειδικές διαβάσεις.
και πόσο τσαντίζομαι για την αναισθησία κάποιων.
το να κολλήσω ένα αυτοκόλλητο είναι λίγο.
μικρή η τιμωρία σου.
μιας και το ίδο το κράτος αδιαφορεί.
πόλεις απροσπέλαστες.
πολίτες απολίτιστοι.
κρυμμένοι στα εγώ μας, ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε κατάματα όσους ζουν δίπλα μας και στα μάτια μας "διαφέρουν".
μα είναι τα μάτια μας, κι εμεις οι ίδιοι που έχουμε την αναπηρία...
της ψυχής.
κι εκεί μας ξεπερνάνε.
ψυχάρες είναι.
ανθρωπάκια είμαστε.
δεν μ άρεσε ποτέ ο όρος "άτομα με ειδικές ανάγκες".
μα ούτε και το "άτομα με αναπηρίες" μ αρέσει, αν και ακουστικά προτιμότερο.
ΣυνΑνθρωποι μας, ΣυμΠολίτες είμαστε όλοι.
το ξεχνάμε
τους ξεχνάμε
τους κοιτάμε περίεργα
ΓΙΑΤΙ?
σε όλους μας μπορεί να συμβεί
είναι μόνο μια στιγμή.
και όλα ίσως να αλλάξουν.
μα όχι δεν αλλάζει τίποτα.
δεν μπορεί.
όλα είναι ίδια.
όλοι πιο δυνατοί.
ας σκεφτόμαστε καλύτερα την επόμενη φορά.
σ ευχαριστώ.
διάφορα Links:
Μαζί
φυσική αγωγή
γιατί η εύκολη πρόσβαση στη δουλειά είναι ευθύνη όλων μας!
Καλαθοσφαιριστές με καρότσι
11 σχόλια:
όχι δεν ακούει κανείς. ή μάλλον ακούνε ελάχιστοι. οι πόλεις έχουν γίνει απάνθρωπες. για όλους. και μένα αυτό το ειδικές με τσακίζει. πολλοί είναι πολύ πιο χαρισματικοί από πολλούς από μας. και ψυχάρες. θυμήθηκα το βίντεο. με τους χορευτές. και κάθε φορά που αν βγω από τα κάγκελα στο πεζοδρόμιο πρέπει να κάνω ένα χιλιόμετρο να μπω πάλι στο πεζοδρόμιο σιχτιρίζω. τα κάγκελα. και αυτούς που είχαν την φαεινή ιδέα να κάνουν και τα πεζοδρόμια φυλακές.
εκνευρίζομαι με τους ανθρώπους που κάνουν πέντε λεπτά περιμένοντας, μπαίνοντας, βγαίνοντας στο ασανσέρ αντί να κατέβουν δέκα σκαλιά, στο μετρό.
το αφήνω το αμάξι μου στο πεζοδρόμιο. όχι σε ειδικές διαβάσεις. μα στο πεζοδρόμιο. γιατί δεν έχω φορές πού να το βάλω. και σε κανένα πεζοδρόμιο, δεν μπορείς να περπατήσεις σε αυτό. ποιος σκέφτηκε να βάλει μία πλάκα αριστερά μία δεξιά και το δέντρο στην μέση; ας ήταν από την μια μεριά. στις γειτονιές.
πώς δεν σκέφτηκαν από την αρχή αυτό το μάιντ δε γκαπ. ελπίζω να μην το ακούτε και εσείς στο μετρό το δικό σας. και άπειρα άλλα.
είμαστε πάρα πολύ πίσω σε αυτό το θέμα. ακόμα. μόνο λίγοι ρομαντικοί. και θέλουμε δουλειά. αυτά. σεντόνι. σόρι. τουλάχιστον υπάρχουν αυτοί που μας δίνουν μαθήματα δύναμης ψυχής. παιδείας. και χαμόγελα.
χαμόγελο. και καληνύχτες πολλές!
έτσι είναι. αρκεί μία στιγμή και ο καθένας μπορεί να βρεθεί χωρίς χέρι ή χωρίς πόδι. και τα εκ γεννετής άτομα με κάποια αναπηρία είναι πολύ πιο εύκολο να προσαρμοστούν και να προσαρμόσουν τη ζωή τους. όταν όμως έρχεσαι αντιμέτωπος με την κατάσταση όντας πριν αρτιμελής χρειάζεσαι χρόνο και στήριξη. δεν είναι εύκολες καταστάσεις ούτε να τις ζεις ούτε και να τις διαχειρίζεσαι. έχω βρεθεί με τυφλά άτομα και έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένες τις άλλες αισθήσεις που σε καθηλώνουν. είναι από τα άτομα που θα ρουφήξουν τη ζωή. λίγο παραπάνω θάρρος χρειάζεται. έχουν γίνει βήματα για περισσότερες ευκαιρίες και ισότητα. χρειάζονται κι άλλα. και προπαντώς καλύτερη παιδεία που ο καθένας να τη καλλιεργεί και από μόνος του
σ ευχαριστώ πολύ basnia.
χαμόγελο και μια ζεστή καληνύχτα στην βροχερή Αθήνα.
στιγμές καθημερινής ελληνικής σχιζοφρένειας...
έχουμε δρόμο μπροστά μας.
έστω και λίγοι ρομαντικοί ένα βήματακι μπροστά αν πάμε θα είναι κέρδος.
για όλους.
μάιντ δε γκαπ...
μα να δω ποιος θα τους γκαπήσει όλους μαζί μια μέρα...
tovenito σ ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
είναι εκπληκτικό όταν ανακαλύπτεις πως η κοινωνία μας ανθρώπους με κάποιο πρόβλημα υγείας τους βάζει στο περιθώριο.
ανθρώπους οι οποίοι έχουν αναπτυγμένες τις αισθήσεις τους, την σκέψη τους, τα συναισθήματα τους, την ανθρωπιά τους.
αφοπλιστικά χαμογελαστοί πάντα και αισιόδοξοι.
ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές.
για τις υπόλοιπες, αυτές που κρύβουν ίσως καλά, μας έχουν ανάγκη δίπλα τους, όπως κι εμείς αυτούς.
καλό ξημέρωμα γκαρντάσι.
με χαμόγελο:)
Στο έχω πει πολλές φορές ότι τα θέματα που πιάνεις και ο τρόπος που το κάνεις μου αρέσουν και με συγκινούν. Πάντα.
Έτσι και τώρα.
Τα λες σωστά.
Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αναπάντεχα. Από εκεί που δεν το περιμένεις...
Ας σεβαστούμε, ας διευκολύνουμε...
Ας μην παρκάρουμε μπροστά στις ειδικές ράμπες.
Ας μη χρησιμοποιούμε τις θέσεις πάρκινκγ που είναι τοποθετημένες για εκείνους.
Ας μην καταλαμβάνουμε άσκοπα τους ανελκυστήρες στο μετρό.
Ας σκύψουμε το κεφάλι και ας δούμε τη μικρότητά μας μέσα από τις ατυχίες των άλλων. Τις δυνητικά δικές μας ατυχίες...
Σας χαιρετώ όλους...
Halia... Tovene... Basnia...
Δε σας ξεχνώ!
Καλό μας ξημέρωμα!
Καλημέρα στο όμορφο sundsvall.
σ ευχαριστώ για τη συμμετοχή, για τα όμορφα λόγια, για τις εύστοχες προτάσεις.
δεν σε ξεχνάμε ούτε εμείς, άλλωστε δεν υπάρχει λόγος, στο έχω ξαναπεί κ εγώ αρκετές φορές, πως όλο και κάπου εδώ/εκεί γύρω είσαι/είμαστε.
σήμερα, και κάθε μέρα, αξίζει να χαρίζουμε χαμόγελα σε όλους τους συνανθρώπους μας, όπως πολύ καλά ξέρεις εσύ να κάνεις.
:))
ego xairomai pou eutixos iparxoun akomi an8ropoi pou de se kanoun na nio8eis ka8olou meionektika alla to adi8eto...kai milao gia tous filous mou kai ti sxesi mou...eimai tixeros gi auto to logo..kalispera!
:-)
... :-)
Δεν είναι τυχαίο συμπατριώτη μου, ότι η πρωτοβουλία με τα αυτοκόλλητα ξεκίνησε απ' τη Θεσσαλονίκη!
Καλημέρα!
Χαίρομαι που οι δρόμοι μας ξανασυναντιούνται :)
Πραγματικά χαίρομαι που η θετική σου ενέργεια δε μειώνεται και δεν εξασθενεί καθόλου στα σοβαρά θέματα. Άλλωστε εκεί είναι που χρειάζεται και περισσότερο.
Να 'σαι πάντα καλά φίλε μου!
Να ξέρεις ότι είναι φορές που (μου) δίνεις κουράγιο.
Την καλησπέρα μου!
Leviathan και εγώ είμαι τυχερός για το μήνυμα σου και θα ήμουν ακόμη πιο τυχερός να συμπεριλαμβανόμουν στους φίλους σου,
:)
καλό απόγευμα.
με χαμόγελο πάντα
καρντασάκο:)))))) καλησπέρα στον όμορφο βορρά!
κωστάκ καλώς ανταμωθήκαμε, δεν είναι τυχαίο πάντως που αυτή η πόλη είναι απροσπέλαστη για ανθρωπους με κινητικές δυσκολίες, για μητέρες με παιδικά καροτσάκια, πολλές φορές για τους ίδιους τους "αρτιμελείς" πεζούς.
στην χώρα της καφρίλας δεν έχω έμπρακτες αποδείξεις πως υπάρχουν πόλεις που κάνουν την μεγάλη διαφορά...είναι στο γονίδιο του έλληνα.
επίτιμε συνξενύχτη sdryche καλησπέρα και καλά να περάσεις στην άδεια σου και από εδώ.
χαίρομαι περισσότερο από οτιδηποτε όταν η θετική ενέργεια ταξιδεύει, και αν κάτι έυχομαι για τη ζωή μου, για μένα και για όλους μας, είναι να χαρίζουμε απλόχερα θετική ενέργεια και χαμόγελο στους συνανθρώπους μας, με όποιον τρόπο κι αν το καταφέρνουμε είναι θεμιτός και ευπρόσδεκτος.
αυτό κάνεις κι εσύ, οπότε χαρά μου να το ανταποδίδω.
καλό κυριακάτικο απόγευμα σε όλους
Δημοσίευση σχολίου